Psychoterapia psychodynamiczna, w swoich teoretycznych podstawach bazuje na założeniach psychoanalizy. Jej istotę stanowi relacja terapeutyczna budowana w oparciu o dialog. Leczenie odbywa się poprzez rozmowę, prowadzoną podczas regularnych spotkań/sesji, trwających ok. 50 minut.

Pierwsze spotkania, nazywane konsultacjami, służą temu, abym mogła dokładnie zbadać problem, z którym zgłasza się Pacjentka/Pacjent. W tym celu z uwagą słucham tego co dana osoba mówi o swoim cierpieniu, o tym co ją boli, co przeszkadza w życiu, co wymaga korekty. Zadaję też szczegółowe pytania. Wstępne rozeznanie jest bardzo ważne, by móc zaplanować dalsze postępowanie. W zależności od indywidualnych potrzeb Pacjentki/Pacjenta w odniesieniu do specyfiki zgłaszanych problemów, ustalana jest częstotliwość spotkań (zazwyczaj 1 lub 2 razy w tygodniu). Czasami zdarza się, że w trakcie konsultacji dochodzę do wniosku, iż zgłaszany problem wymaga innego rodzaju interwencji/pomocy. Wówczas zalecam właściwe postępowanie (np. konsultację z psychiatrą lub kontakt z placówką leczenia uzależnień). 

Po kilku konsultacjach zazwyczaj rozpoczyna się regularna praca terapeutyczna. Jeśli ma przynieść wymierne efekty, będzie wymagała czasu i zaangażowania obu stron. Pewne psychiczne zjawiska i mechanizmy ujawnią się bowiem dopiero wtedy, gdy Pacjentka/Pacjent nabierze zaufania do psychoterapeuty/psychoterapeutki, gdy emocjonalnie zaangażuje się w pracę nad oczekiwaną i pożądaną zmianą. W terapii nie da się niczego przyspieszyć, zawsze rozwija się w swoim indywidualnym tempie, czasami cały proces trwa około roku, czasami wymaga dwóch lat albo więcej. 

Celem psychoterapii jest zmiana, rozumiana jako uwolnienie od nadmiaru cierpienia i stworzenie możliwości prowadzenia satysfakcjonującego życia. By tę zmianę osiągnąć trzeba przede wszystkim odkryć źródło psychicznego cierpienia i rozpoznać mechanizmy jakie Pacjentka/Pacjent w swoim życiu stosuje, żeby się przed tym cierpieniem bronić. Często bywa tak, że cierpienie, które odczuwają dorośli ludzie ma swoje źródło w przeszłości. I choć, jak wiadomo, przeszłości naprawić się nie da, to jednak można sprawić, że mimo trudnej przeszłości dana osoba stanie się zdolna do przeżywania satysfakcji i szczęścia w teraźniejszości. 

W procesie psychoterapii chodzi o rozwinięcie i wzmocnienie tych struktur psychicznych, które są odpowiedzialne za dokonywanie świadomych wyborów, za realistyczne postrzeganie rzeczywistości i umiejętne kierowanie przez Pacjenta/Pacjentkę własnym życiem oraz budowanie zdrowych relacji z innymi ludźmi w sferze osobistej, rodzinnej i zawodowej. W trakcie psychoterapii Pacjentka/Pacjent nabywa umiejętność zastępowania niefunkcjonalnych mechanizmów obronnych bardziej dojrzałymi i zdrowszymi sposobami radzenia sobie z napięciem, lękiem, zazdrością, złością, gniewem, wstydem czy stresem. 

Pacjentki/Pacjenci często pytają czy psychoterapia psychodynamiczna jest skuteczna, czy pomaga? Odpowiedź brzmi: TAK, PSYCHOTERAPIA PSYCHODYNAMICZNA JEST SKUTECZNA I POMAGA. Potwierdzają to badania naukowe, których wyniki zamieszczono m.in w The International Journal Of Psycho-Analysis [Int J Psychoanal] 2005 Jun; Vol. 86 (Pt 3), pp. 841-68. Udowodniono, że psychoterapia psychodynamiczna sprawdza się jako metoda leczenia między innymi takich zaburzeń jak: depresja, fobie, zespół stresu pourazowego, zaburzenia somatoformiczne, anoreksja, bulimia, zaburzenia osobowości z pogranicza (bordeline), zaburzenia osobowości kompulsywno-obsesyjnej (anankastycznej), osobowości zależnej i unikowej.